محله چهل دختران نایین

معرفی محله چهل دختران، یکی از هفت محله تاریخی نایین

محله چهل دختران نایین

معرفی محله چهل دختران، یکی از هفت محله تاریخی نایین

مشخصات بلاگ
محله چهل دختران نایین

محله چهل دختران در ابتدای بازار قدیمی شهر دیده میشود واز قدیم الایام همچون محله های دیگر محل زندگی و کسب وکار و حسینیه آن نیز محل عزاداری ماه محرم وصفر بوده و میباشد .

★★★★★★★

از کلیه دوستان دعوت میشود که اگر عکس مناسبی از مراسمات،اماکن و ...محله در اختیار دارید به ایمیل ما به آدرس (40dokhtaran.naein@gmail.com ) ارسال کنید تا به نام خودتان در وبلاگ قرار دهیم.

★★★★★★★

برنامه های ثابت حسینیه در طول سال :

_ برگزاری دعای پر فیض ندبه هر صبح جمعه راس ساعت _ 7صبح

_ مراسم ختم انعام هر دوشنبه ساعت 2 بعد ظهر در سالن سقاخانه حسینیه (ویژه بانوان)



دنبال کنندگان ۲ نفر
این وبلاگ را دنبال کنید
آخرین نظرات


آب انبار،عبارتست از  فضایی استخر مانند و سرپوشیده که از سطح زمین پایین تر است.گودی آب انبار ، قطور بودن دیوارها و وجود بادگیرها موجب خنکی آب درون مخزن میشود. مصالح بکار رفته در ساخت آب انبار شامل آجر ،سنگ، شفته آهک و ساروج  بوده است. 

در گذشته آب انبارجایگاه خاصی در هر محله  داشت و بیشتر مورد استفاده قرار میگرفت، که در سالهای بعد  با لوله کشی آب شیرین برای منازل ،کارکرد گذشته خود را از دست داد.

البته در سالهای اخیر به علت کمبود آب، در فصل زمستان آب انبارها را از آب شیرین پر کرده و در فصل تابستان کسری آب لوله کشی شهر را از چاههای آب شور تآمین و مردم برای آب آشامیدن  از آب انبار  استفاده میکنند .

آب انبارهای محله عبارتند از : ۱_آب انبار معصومخانی  ۲_ آب انبار حاجی حسین  ۳_ آب انبار ابوالحسن. ۴_ آب انبار سلطان. ۵_ آب انبار باغستان. ۶_ آب انبار کوچه تگو tequ .

آب انبار معصومخانی




                

                     



  • __ نایینی

در محدوده محله چهل دختران 8 مسجد بوده  است ،اما تنها 6مسجد آن دایر و قابل استفاده میباشد.

{ 1_مسجد شیخ مغربی  2_مسجد حضرت فاطمه «س» 3_مسجد امام حسن عسکری«ع» باغستان 4_مسجد امام رضا «ع»   5_مسجد بمانی. 6_ مسجد حسینیه یا تخت پنجره } و دو مسجد  {7_ مسجد 

چهار سوق  و  8_مسجد مهرجان } کاملا از بین رفته و تنها نامی از آنها به جای مانده است.

مسجد شیخ مغربی 


★★★★★



این مسجد در اواسط بازار قدیمی شهر و در محدوده جغرافیایی محله چهل دختران واقع شده است .میگویند روزگاری ،بسیار بزرگ و دارای رواق و ایوان و گنبد و صحن بوده ، که به تدریج از بین رفته است.قبر بانی آن که از عرفا  و زهاد نایین بوده در  گنبد خانه  مسجد واقع است.بر سر درب آن این بیت شعر نوشته شده: 

که شیخ مغربی از عارفین است ★مقام و مدفنش نایین زمین است .۱

وضعیت فعلی مسجد شامل سه فضای بهم پیوسته شامل صحن و حیاط، رواق و شبستان و زیر زمین است.

دوره ساخت مسجد مربوط به زمان قاجار است که در ۱۵دی ماه سال ۱۳۸۷ با شماره ثبت ۲۴۰۱۸  به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. «۱»طرایق الحقایق،جلد سوم،ص۱۱۰


                                      




  • __ نایینی



بخش مسقف یا گنبددار حسینیه با طرح هشت ضلعی و صفه‌ها و غرفه‌هایی در دو طبقه ساخته شده و در میانه پوشش گنبدی آن روزنه‌هایی تعبیه شده است. غرفه‌های طبقه فوقانی این بخش در ایام عزاداری مورد استفاده زنان قرار می‌گیرد. کار ساختمانی این بخش از حسینیه توسط دو تن از معماران محلی به نام‌های «حاج محمدعلی و حاجی علی‌اکبر مفیدی» آغاز شده و توسط استادکاران ندوشن یزد به اتمام رسیده است.

تزیینات داخلی آن نسبت به سایر حسینیه ها کمتر و از سادگی خاصی برخوردار میباشد.

اطلاعات اثر:دوره ساخت و کاربری حسینیه ،دوره قاجار .

این بنا به شماره ثبت 9055در تاریخ 1382/10/3 جزو آثار ملی به ثبت رسید.


                

                   


  • __ نایینی


 ★★★★★★★

بتون ریزی  طبقه همکف حسینیه جدید چهل دختران 


                 

                          



  • __ نایینی



در ضلع غربی حسینیه بیرونی ، سقاخانه زیبایی ساخته شده که دارای پنجره‌ای با تقسیمات سه‌تایی است. فضای اصلی این سقاخانه آئینه‌کاری و خاتم‌کاری شده و در بالای آن نقاره‌خانه یا گلدسته‌ای ساخته‌اند که سابق بر این، بر آن اذان می‌گفته‌اند و به هنگام سحر در ماه مبارک رمضان در آن نقاره‌زنی میشده است. این سقاخانه منتسب به حضرت ابوالفضل (ع) است و در میان مردم شهر از احترام و جایگاه خاصی برخوردار می‌باشد.

★★★★★★★

شمع خانه 


این مکان که محل روشن کردن شمع است در کنار سقاخانه قرار دارد.

                                   


                                                                       



  • __ نایینی

حسینیه چهل دختران همانند دیگر حسینیه‌های تاریخی نایین متشکل از دو قسمت روباز و مسقف می‌باشد.

حسینیه بیرونی : میدان یا فضای روباز حسینیه با نقشة مربع مستطیل ساخته شده  و در اضلاع چهارگانه آن، در دو طبقه، ایوان، صفه‌ها و غرفه‌هایی تدارک دیده شده است.  

این میدانچه در دو سوی بخشی از ابتدای بازار بزرگ شهر واقع شده و کسی اطلاع روشن و دقیقی از بنای آن ندارد ولی سبک معماری آن مشابهت به دوره ی صفویه دارد.



در این میدانچه عناصری چون مسجد و سقاخانه و اطاقک دفن چهل دختر قرار دارد.همچنین در ضلع شرقی آن تخت بلند حسینیه قرار دارد که در هلالی طاق نمای آن یک ردیف کاشی با زمینه آبی نصب گردیده و بر آن آیه الکرسی مکتوب است.در داخل صفه در ستونهای قرینه و جانبی آن کاشی های لوزی شکل نصب گردیده که بر روی یکی از آنها نوشته شده «التماس اینکه این حقیر را به فاتحه یاد نمایید» و یا در روی دیگری نوشته شده: 

هر که خواند دعا طمع دارم                        زان که من بنده گنهکارم 


ودر کاشی دیگر چنین نوشته شده« تحریرات فی شهر ذی القعده ۱۲۲۶ ه.ق 





                    

                                      


  • __ نایینی

                 

                                                             ★★★★★★★★★★


درب دوم دروازه



نایین قدیم همچون دیگر شهرهای قدیمی ایران برای حفظ امنیت و دفاع در مقابل تهاجم غارتگران دارای برج و بارو وخندق دور شهری بوده که هم اکنون نیز قسمتی از حصار و خندق و چند برج در بعضی نقاط آن باقی است و ارتباط اهالی به خارج از شهر به وسیله پنج دروازه بزرگ چون:چهل دختران ،پنجاهه، نو آباد ، سکان ،کلوان و دو دروازه کوچک موسوم به : گودالو و سرای نو صورت میگرفته که از بین این دروازه ها تنها بنای دروازه چهل دختران تا حدودی سالم مانده و دو در بزرگ آن با اطاقک های نگهبانی هنوز باقی است .

این بنای تاریخی به شماره 1564 به تاریخ 24/5/1356 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.




امروزه در بسیاری از نقاط ایران با آثاری مواجه میشویم که به چهل دختر معروفند.مانند: گنبد چهل دختران کاشان ،مقبره چهل دختران دامغان ، بقعه چهل دختران دامغان یزد و بسیاری از اماکن دیگر منجمله محله چهل دختران نایین.که فلسفه آنها به هم شباهت دارد.

  در کتاب تاریخ نایین اثر سید عبدالحجه بلاغی نایینی به چند مورد اشاره شده است:  

عکس گرفته شده از اصل کتاب


دیگر  اینکه در قدیم الایام مقابر  اموات اناث از سادات با مقابر ذکور از آنها جدا بوده و گفته اند که در قسمتی از حسینیه بیرونی تعدادی از سادات  زن دفن هستند ، و این قضیه در ذهن مردم بوده تا حدود سال ۱۲۲۶ ه_ق که   ماجرای کفاش و خواب پیش می آید ۱ که این به واقعیت نزدیکتر است.

 


«۱»در مقاله ندای کویر شماره۴۵ _فروردین۷۶  به نقل قول از حاج محمد ملکیان آمده که میگوید: جدم مرحوم استادحسین کفاش سالها دراین سفه به کار کفاشی اشتغال داشته ،تا اینکه شبی در خواب  به حاج میرزا محمد « مجتهد وقت» تذکر داده میشود که به استاد حسین بگو کمتر مشتک کفاشی را بر گور ما بکوب  ،پس از باز گو کردن آن خواب اهالی احتمال میدهند که این صفه محل دفن چهل دختر است به همین جهت بساط کفاشی را جمع وآنرا تجهیز و مسدود میکنند.


البته نام سابق این محل گورزرا بوده و این تا زمانی شهرت داشته که این محله با محلات فعلی سرای نو و کوی سنگ حکم واحد وترکیب یک محله را داشته اند ،که بعد از جدایی دو محل نام آن به چهل دختران تغییر یافت.